درمان آبسه های کلیوی

 

آبسه های کلیوی در اثر عفونت های ادراری که در مثانه شروع می شوند ، ایجاد می شوند و سپس به کلیه ها و نواحی اطراف آنها گسترش می یابد. برای یادگیری بیشتر بخوانید!

آبسه های کلیوی تجمع چرک در اطراف یک یا هر دو کلیه است. آنها عموماً نتیجه پارگی آبسه حاد قشر مغزی هستند. متأسفانه آبسه های کلیوی میزان مرگ و میر بالایی دارند زیرا تشخیص آنها دشوار است.

آنها در سن متوسط ​​46 سالگی بروز می کنند و 80٪ موارد بر زنان تأثیر می گذارد. اگرچه در کودکان نادر هستند اما عواقب آنها می تواند جدی باشد. اینها شامل سپسیس ، آسیب شدید کلیه یا حتی ریزش کلیه است.

عوامل خطر برای آبسه های کلیوی

کارشناسان برخی عوامل مستعدکننده را شناسایی کردند. برخی از مهمترین آنها عبارتند از:

• دیابت قندی.
• سنگ کلیه.
• عفونت مجاری ادراری.
• ریفلاکس Vesicoureteral .
• تروما
• بدخیمی
• بیماری کبد.

40٪ از بیماران دارای چندین عامل خطر مرتبط هستند. بیمارانی که بیش از 10 سال پیش به دیابت مبتلا شدند ، نیاز به مراقبت های شدیدتر و نفرکتومی دارند.

علائم قبل از تشخیص به طور متوسط ​​11 روز ادامه دارد. با این حال ، فقط 35٪ از بیماران به هنگام صحیح در بیمارستان تشخیص داده می شوند. این به دلیل عدم وجود داده های بالینی خاص است.

علل آبسه های کلیوی

آبسه های کلیوی در اثر عفونت های دستگاه ادراری که در مثانه شروع می شوند ایجاد می شوند. سپس ، آنها به کلیه ها و نواحی اطرافشان گسترش می یابند. جراحی مجاری ادراری یا دستگاه تناسلی یا عفونت جریان خون نیز می تواند به آبسه های کلیوی منجر شود.

بزرگترین عامل خطر ، سنگ کلیه است ، که جریان ادرار را مسدود می کند و می تواند باعث عفونت شود. باکتری ها معمولاً به سنگ کلیه می چسبند و آنتی بیوتیک ها نمی توانند آنها را در آنجا بکشند.

بین 20 تا 60 درصد از مبتلایان به آبسه های کلیوی دارای سنگ کلیه هستند. سایر عوامل خطرناک برای آبسه های کلیوی شامل دیابت ، داشتن دستگاه ادراری غیر طبیعی ، تروما یا مصرف داروی داخل وریدی است.

در ادامه بخوانید:آماده سازی برای پیوند کلیه؛ عوارض و مراقبت های بعد از عمل

علائم و تشخیص آبسه های کلیوی

برخی از علائم آبسه های کلیوی ، لرز ، تب ، تعریق و درد پهلو یا شکم است. با این وجود ، درد ممکن است به کشاله ران یا پا تابیده شود. علاوه بر این ، بیمار ممکن است از حساسیت به کمر رنج ببرد.

آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر است:

• آزمایش خون و کشت خون .
• اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT).
• ادرار با فرهنگ ادرار.

درمان آبسه های کلیوی

بیشترین پذیرش درمانی تخلیه آبسه ها ، از راه پوست یا از طریق عمل جراحی باز است. برای درمان آبسه های کلیوی ، چرک را می توان از طریق سوند که از طریق پوست یا جراحی قرار داده می شود تخلیه کرد.

به طور مشابه ، ابتدا آنتی بیوتیک ها باید از طریق ورید تجویز شوند. بعداً ، بیمار می تواند به هنگام بهبود عفونت به درمان دهان تغییر یابد. زهکشی باز گزینه ای است که به احتمال زیاد آبسه های کلیوی را حل می کند.

همچنین می توانید از مقاله زیر لذت ببرید: دفع سنگ های کلیه کوچکتر از 10 میلی متر

آنتی بیوتیک برای آبسه های کلیوی

آنتی بیوتیک ها اولین خط درمانی برای این بیماری هستند. داروها و اینکه بیمار تا کی باید روی آنها بماند بستگی به وضعیت سلامتی آنها دارد. با این حال ، متخصصان پزشکی نیز باید باکتری های موجود در آزمایش ادرار را در نظر بگیرند.

معمولاً علائم و نشانه های عفونت کلیه در طی چند روز از درمان ناپدید می شوند. با این حال ، بیمار ممکن است نیاز به مصرف آنتی بیوتیک ها برای یک هفته یا بیشتر داشته باشد.

کارشناسان توصیه می کنند برای اطمینان از از بین رفتن عفونت ادرار دیگری انجام دهید. اما اگر عفونت ادامه یابد ، بیمار به درمان آنتی بیوتیکی دیگری نیاز دارد.

اگر عفونت شدید باشد ، ممکن است بستری شدن در بیمارستان ضروری باشد. در این حالت ، درمان ممکن است شامل آنتی بیوتیک ها و مایعات داخل وریدی باشد.

برای کاهش ناراحتی در طی بهبودی ، می توانید یکسری اقدامات مانند:

• گرما را اعمال کنید. برای تسکین درد ، یک کمپرس گرم روی شکم ، پشت یا سمت خود قرار دهید.
• مسکن ها را مصرف کنید . برای کاهش تب یا کاهش ناراحتی ، مسکن هایی مانند استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف کنید.
• مایعات بنوشید. خوب نگه داشتن آب می تواند به از بین بردن باکتری های دستگاه ادراری کمک کند. همچنین ، تا زمانی که عفونت از بین نرود باید از نوشیدن الکل یا قهوه خودداری کنید.

در نتیجه ، آبسه کلیه عوارض شدیدی است که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. اگر علائمی را مشاهده کردید ، بهتر است با یک متخصص مشورت کنید تا بتواند شما را تشخیص دهد و مطمئن شوید که این مشکل به عواقب وخیمی منجر نمی شود.